Drogie dzieci.
Z powodu wprowadzenia edukacji zdalnej nie mamy możliwości spotykać się na naszych cyklicznych zajęciach w gabinecie. Pamiętajcie jednak, że aby pięknie mówić powinniście regularnie ćwiczyć, dlatego będziemy przesyłać wam ćwiczenia logopedyczne do wspólnych zabaw z rodzicami w domu.
Życzymy dużo zdrowia.
Monika Stojak, Ilona Chmielowska- Kołodziejczyk
Renata Chodzyńska
Kochani! Oto kilka logopedycznych ,,zadań” na wakacje:)
życzymy wam zdrowia, miło spędzonego czasu i szczęśliwego powrotu we wrześniu do przedszkola.
Proszę Pobrać link:
Wakacyjne zadania logopedyczne
Miłych wakacji!
,, Przygotujmy języczek do wywołania głoski ,,r”:
Wymawianie głoski „r” nie należy do najłatwiejszych. To bardzo charakterystyczna i najtrudniejsza zarazem głoska. Często rodzice próbują przyspieszyć pojawienie się nowych umiejętności, zwłaszcza, gdy inne dziecko w tym wieku już je nabyło. Warto wiedzieć, że w przypadku wymowy takie działania mogą utrudnić lub uniemożliwić rozwój prawidłowej artykulacji. Podczas prawidłowej artykulacji ,,r” wargi są rozchylone, żuchwa obniżona. Boki języka przylegają do wewnętrznych powierzchni górnych zębów i dziąseł. Wiązadła głosowe drgają, czubek języka wibruje. W języku polskim przy wymowie spółgłoski r wykonuje się 1-2 uderzenia.
Oto kilka propozycji ćwiczeń, które, regularnie wykonywane, pomogą dziecku wyćwiczyć trudną głoskę ,,r”. Warto wykonywać je z dzieckiem przed lustrem, by mogło obserwować poprawność ruchów artykulacyjnych.
- Naśladujmy ssanie cukierka
- Odklejamy językiem opłatek lub kawałka flipsa przyklejonego do podniebienia lub zlizujmy z podniebienia przyklejoną czekoladę, opłatek, dżem itp.,
- Kląskanie – „Zabawa w konika” (konik jedzie na wycieczkę: wolno, coraz szybciej, potem jak najszybciej wraca do domu na kolację, bo jest bardzo głodny).
- ,,Języczek węża”– ćw. podobne jak wyżej, tyle, że język przyssany staramy się utrzymać dłużej a następnie mocno dmuchnąć, tak, by opadający język zawibrował. Ćwiczenie powtarzamy często, wówczas dziecko wyczuje, jak wprawić czubek języka w drganie.
- Przeciskanie języka przez zaciśnięte zęby (masaż języka) – „Zabawa w myszkę, która wychodzi z norki”;),
- Masowanie i rozcieranie brzegów języka zębami (dziecko łapie boki języka zębami i próbuje poruszać żuchwą na boki – masować język albo go lekko nagryzać) – „Zabawa w krowę”,
- ,, Skoczek” czubek języka dotyka raz dziąsła za górnymi, raz za dolnymi zębami – jak najszybciej, ale dokładnie!
- Śpiewajmy różne melodie na sylabach:
- la, la, la,
- lo, lo, lo,
- le, le, le,
- lu, lu, lu,
- ly, ly, ly.
- Wypowiadajmy zbitkę sylabową: lalolule – „Zabawa: Kto szybciej?”
- ,, Parking”- znajdźmy w buzi, za górnymi ząbkami, górkę. Tam będzie parking do autka, którym jest Twój języczek. Oprzyj język o tę górkę i szybko wymawiaj: T – T – T – T – T – T!
- ,, Zaparkuj swoje autko”- znajdź miejsce, gdzie był parking, zaparkuj swoje “autko” i powtarzaj: D – D – D – D – D!
- Powtarzaj na zmianę: T – D – T – D – T – D! Zacznij od powolnego powtarzania, a potem stopniowo przyspieszaj! ( języczek przy tych głoskach dotyka ,, parkingu”)
- A powtarzaj trzy głoski! T – D – N – T – D – N – T – D – N! Zacznij od powolnego wypowiadania głosek, pilnując, aby czubek języczka był na wskazanym wcześniej miejscu!
- Spróbujcie coraz szybciej powtarzać: bda, bdo, bde, bdu, bdy oraz pta, pto, pte, ptu, pty (uwaga: przy [d] i [t] język trochę cofnięty w głąb buzi dziecka, czyli na wałek dziąsłowy).
Ćwiczcie systematycznie. Kika minut każdego dnia.
Szereg szumiący – głoska „ ż/rz”
- w sylabach: ża, żo, że, żu, ży a-ża, o-żo, e-że, u-żu, y-ży żaża, żożo, żeże, żużu, żyży żasz, żosz, żesz, żusz, żysz
- w wyrazach: żaba, rzeka, żubr, żebra, żakiet, żarówka, żuk, żyrafa, żona, żuraw, żyła, żyto, żonkil, żółty, żyrandol, żurnal, rzemień, rząd, itp; korzenie, waży, wieża, warzywa, orzech, jarzyny, parzy, morze, wierzy, duży, boży, róże, różowe, jarzębina, itp.;
- w wierszach:
„Podróże żółwia żeglarza”
Żółw – podróżnik żywo wierzy,
Że żaglówką świat przemierzy.
Różne plaże, rzeki mija.
Duże morza żółw podbija.
Żywa jednak to opinia,
Że podróżnik wyolbrzymia.
I te żółwie „morza duże”
To nie morza, a kałuże.
Utrwalanie głoski „ż/rz” w parach wyrazach:
żółta żaglówka
szeroka rzeka
żółta róża
duży żuk
korzenie wierzby
różne warzywa
różowy szalik
szary kożuch
szumiące morze
koszyk żołędzi
dojrzałe żyto
burzliwe morze
różowy abażur
obrażona koleżanka
zakurzony kożuch
potężny grzmot
olbrzymi grzyb
brzeg rzeki
Utrwalanie głoski „ż/rz” zdaniach:
Na talerzu leżą rzodkiewki.
Nad rzeką rosną wierzby.
Po rzece pływają żaglówki.
Koło żłobka rosną drzewa.
Na wieży stoi strażak.
Grzesio jest dyżurnym.
Pod drzewem leżą żołędzie.
Katarzyna zbiła talerzyk.
Rzeka płynie do morza.
Chmurzy się i grzmi.
Żaba wpadła w kałużę.
Wiatr uderzył w żagle.
We wrześniu kwitnie wrzos.
Na plaży ustawiono leżaki.
Zbliża się marzec.
Na korze wierzby wyrosły grzyby.
To był brzydki żart..
Oddychanie w procesie prawidłowego mówienia.
Zarówno podczas snu jak i czuwania dziecko powinno oddychać nosem. Niewłaściwy tor oddychania powoduje, że powietrze przepływające ponad językiem utrudnia jego pionizację. Nieprawidłowa pionizacja wpływa negatywnie na artykulację. Dziecko ma w związku z tym problemy z artykulacją głosek /sz, ż, cz, dż, l, r.
Ćwiczenia usprawniające właściwy tor oddechowy:
- Chłodzenie gorącej zupy.
- Wąchanie kwiatów, zapachów, potraw, kosmetyków.
- Dmuchanie na zmarzniętą szybę, chuchanie na złączone dłonie.
- Zdmuchiwanie kropli deszczu, płatków śniegu, piórek, listków w czasie zabaw w przedszkolu i podczas spacerów.
- Nadmuchiwanie balonów.
- Nabieranie powietrza nosem przy zamkniętej buzi i wypuszczanie przy jednoczesnej artykulacji głoski np. /s/ lub /f/.
- Zdmuchiwanie chrupek, piłeczek, kawałków waty z gładkiej a następnie szorstkiej powierzchni.
- Dmuchanie na płomień świecy tak, aby go nie zgasić.
- Dmuchanie na styropianowe zabawki pływające po wodzie (zabawa “Zawijanie do portu”).
- Puszczanie baniek mydlanych. Dmuchamy na zmianę:
długo – krótko – jak najdłużej
słabo – mocno – jak najmocniej (gotuje się, kipi)
- Dmuchanie na wiatraczki, w gwizdki.
- Gwizdanie.
- Dmuchanie na paski papieru lub wycięte z kolorowego papieru zabawki (zwierzęta, kwiatki, listki, gwiazdki itp.) umieszczone na nitkach i umocowane na stelażu, tak aby jak najdłużej utrzymały pozycję wychylną.
- Dmuchanie do celu, np. papierowych, styropianowych lub zrobionych z wacików zabawek (rybki do stawu, pająk na pajęczynę, myszki do norki, pies do kości itp.).
- Dmuchanie na wycięty z papieru grzebień, od strony lewej do prawej, tak, aby na jednym wydechu wychyliły się wszystkie zęby grzebienia.
Zestaw ćwiczeń przygotowujących do artykulacji głosek szeregu szumiącego(sz,ż,cz,dż)
Ćwiczenia oddechowe:
-„tańczący płomyk”- dmuchamy na płomień świecy w taki sposób, aby nie zgasł, lecz tańczył na boki;
-dmuchamy przez rurkę, robimy bańki mydlane;
-dmuchamy na waciki, piłeczki pingpongowe itp.
Ćwiczenia języka (wykonujemy przy szeroko otwartych ustach i widocznych zębach):
-przesuwamy język w kąciki ust;
-oblizujemy górną wargę (język wąski, wydłużony);
-unosimy język do góry w kierunku nosa;
-„myjemy” językiem górne zęby (powierzchnię zewnętrzną i wewnętrzną);
-„liczymy” językiem górne zęby;
-„uparty osiołek”- wypychamy językiem zęby górne;
– język „zagląda do gardła”;
– oblizywanie podniebienia, przy szeroko otwartej buzi;
– utrzymywanie języka na zewnątrz i wewnątrz buzi, tak, aby niczego nie dotykał; buzia otwarta;
– „język na sprężynie”.
Ćwiczenia warg:
-cmokamy;
-robimy tzw.„ryjek”
-wargi ściągnięte, wysunięte do przodu;
-wysuwamy wargi do przodu, zęby są widoczne, a wargi zaokrąglone
Ćwiczenia na głoski z szeregu szumiącego (sz, ż/rz, cz, dż) 1. Ćwiczenia usprawniające język do wymowy głosek (sz, ż/rz, cz, dż):
Szereg szumiący w sylabach: Głoska „sz”
- w sylabach:
sza, szo, sze, szu, szy a-sza, o-szzo, e-sze, u-szu, y-szy asz, osz, esz, usz, ysz szasz, szosz, szesz, szusz, szysz szasza, szoszo, szesze, szuszu, szyszy
- w wyrazach:
szampon, szachy, szynka, szafa, szufelka, szuflada, szary, szeroki, szelki, szpilka, szalik, szopa, szyja, sznurek, itp.; muszla, kasza, pasztet, wieszak, koszula, maszyna, fartuszek, gruszka, nosze, uszy, kusza, puszka, itp.; mysz, kalosz, dobosz, talerz, wachlarz, nietoperz, lekarz, kosz, kurz, kapelusz, klosz, gulasz, grosz, plusz, garaż, bagaż, wąż, itp.;
- w wierszach:
„Szajka myszy” Szajka myszy na paluszkach,
Szuka groszku po garnuszkach.
W szafie kaszę pałaszuje, I okruszków poszukuje! Szymek przerwał myszkowanie,
Poszedł, kupił kota na nie.
,,Chcę mówić s, z, c, dz…… Przygotujmy nasze pociechy do artykulacji tych głosek….”
Dziś ćwiczenia przygotowujące do prawidłowej wymowy głosek szeregu syczącego, a są nimi s, z, c, dz. Od kiedy powinny one pojawiać się w wymowie naszych dzieci? Otóż około 3 roku życia ustępuje zmiękczanie głosek i zamiast ,,ś” pojawia się ,,s ‘’ . Nie ma już ,,siowa’’ a jest ,,sowa”
Podczas artykulacji głosek syczących, język spoczywa na dole jamy ustnej, jego czubek lekko przylega do dolnych ząbków, a boki są lekko uniesione. Wargi są rozciągnięte, jak podczas mówienia samogłoski „iiiiiiii”. Pamiętajcie także, że ząbki są delikatnie złączone.
Poćwiczcie narządy artykulacyjne z dziećmi jeśli zauważacie, że:
- mówi głoski syczące czyli s,z, c, dz, ale podczas mówienia wkłada język między zęby (seplenienie międzyzębowe);
- gdy pomija omawiane głoski w wyrazie i nie ma ich wcale;
- pomimo skończonych 3 lat, nadal zmiękcza wyrazy
- gdy zastępuje te głoski innymi głoskami.
- kiedy słyszycie, że głoski brzmią inaczej,
A oto propozycje ćwiczeń….
Ćwiczenia oddechowe:
• zabawy na łące : ,, zdmuchiwanie dmuchawców”
• „tańczący płomyczek” – dmuchanie na płomień świecy w odległości niepozwalającej zdmuchnąć płomyka, lecz wyginać go;
• dmuchanie na chorągiewki i wiatraczki
• dmuchanie na papierowe łódki pływające w misce z wodą;
• zawody „kto dmuchnie dalej” – zdmuchiwanie kulek waty z ręki;
• wydmuchiwanie baniek mydlanych;
• „mecz piłkarski” – przedmuchiwanie piłeczki pingpongowej do osoby siedzącej na przeciwko;
• „burza w szklance wody” – dmuchanie przez rurkę do wody, aby tworzyły się pęcherzyki powietrza;
• gra na instrumentach muzycznych: organkach, trąbce, gwizdku;
• gra na grzebieniu owiniętym cienką bibułą;
• dmuchanie na piórko, aby unosiło się ponad głową osoby ćwiczącej;
Ćwiczenia warg:
• rozciąganie warg do uśmiechu i wymawianie głoski [i],
• naprzemienny uśmiech z pokazywaniem zębów, a następnie zasłanianiem ich wargami.
• układanie ust do uśmiechu i powrót do pozycji neutralnej.
• wydawanie odgłosów z rozciągniętymi kącikami ust:
-kozy – me, me,
-barana – be, be,
-kurczątka – pi, pi,
-śmiechu – hi, hi.
• pokazywanie szerokiego uśmiechu, a następnie ściąganie ust, jak przy głosce [u].
• przesuwanie ściągniętych warg naprzemiennie w prawo i w lewo,
• nakładanie warg na zmianę – górna na dolną i na odwrót,
• wymawianie głosek na zmianę ,,u-i” (podczas wymowy głoski ,,u” – usta są ułożone w dzióbek, natomiast podczas wymawiania głoski ,,i,, – usta są szeroko uśmiechnięte),
• naprzemienne wypowiadanie samogłosek ,,a-e”,
Ćwiczenia języka
• liczenie dolnych zębów czubkiem języka po wewnętrznej stronie.
• oblizywanie językiem wewnętrznej powierzchni dolnych zębów.
• dotykanie czubkiem języka wewnętrznej powierzchni dolnych siekaczy z równoczesnym wybrzmiewaniem głoski [e],
• zlizywanie czubkiem języka dżemu lub masła czekoladowego z dolnych dziąseł.
Pobierz kartę pracy: